Toen een wilde aap een arme puppy zag, sloegen zijn vaderlijke impulsen toe en hij plukte de puppy meteen van de straat en adopteerde hem als zijn eigen soort.
Hij zorgde voor de puppy, voedde hem, zorgde voor onderdak en alles wat hij nog meer verwachtte te overleven, inclusief bescherming tegen elk individu dat hem pijn zou kunnen doen. De vriendelijkheid van deze aap zou een les voor ons allemaal moeten zijn!
Terwijl hij de puppy bij zijn enorme apenhart houdt, draagt hij de pup met zich mee, net zoals hij dat met zijn eigen kind zou doen. Misschien was de aap geïsoleerd van zijn kind en voelde hij daarom zo'n dwingende impuls om met de weerloze pup om te gaan.
Wanneer de twee voedsel vinden, laat de aap de pup eerst eten, zoals elke geweldige ouder zou doen. Als de pup er genoeg van heeft, gaat de aap eten. Wat een schitterend bewijs dat wezens vol vrijgevigheid en vriendelijkheid zijn. De aap ruimt de puppy op en behandelt zijn vlooien en mijten, zodat de pup in veel betere gezondheid verkeert dan zonder zijn apenbeschermer.
De puppy weet precies wie zijn beschermengel is en als de aap hem neerzet, probeert hij nooit weg te rennen. Hij blijft aan de zijde van zijn ondersteunende vader. De aap heeft de pup zelfs een bepaalde slaaptijd gegeven en hij neemt de pup mee de boomtoppen in om hem te bewaken.
Wat een geluk dat deze pup zo'n geweldige nieuwe ouder in deze aap heeft ontdekt!
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties