Verschrikkelijk nieuws voor Yvon Jaspers

In een zeldzaam persoonlijk interview in het nieuwste LINDA. vakantieboek spreekt tv-presentatrice Yvon Jaspers openhartig over een ingrijpende gebeurtenis in haar privéleven. Haar broer Willem, slechts 43 jaar oud en vader van drie kinderen, blijkt te leven met P@rkinson. De diagnose kwam als een donderslag bij heldere hemel en bracht diepe onrust in de familie teweeg.

"Het voelt alsof de grond onder mijn voeten wegzakt," vertelt Yvon geëmotioneerd. De ontdekking dat haar energieke broer, die volop in het leven staat, getroffen is door een progressieve neurologische aandoening, heeft haar diep geraakt. Maar in plaats van stil te blijven, besloot ze zijn verhaal te delen, als zus én als maker.

De schok was des te groter omdat de ziekte zich openbaarde bij iemand van wie je het niet verwacht. Willem, nog jong en volop actief, kreeg de diagnose een jaar geleden. Sindsdien is het leven voor de familie Jaspers onherkenbaar veranderd. Voor Yvon werd het het startpunt van een intens persoonlijk onderzoek.

In haar zoektocht sprak ze met specialisten, waaronder een neuroloog van het Radboud UMC. Die liet haar confronterende cijfers en kaarten zien over het verband tussen landbouwgif en P@rkinson. Met name gebieden waar intensief met pesticiden wordt gewerkt, blijken opvallend veel gevallen van de ziekte te kennen. “Wat ik zag was verontrustend,” zegt Yvon. “Ik dacht meteen aan de boeren met wie ik al jaren werk.”

Dat besef zorgde voor een innerlijk conflict. Yvon is al twee decennia het gezicht van programma’s als Boer Zoekt Vrouw, waarin ze juist veel sympathie en waardering toont voor het boerenleven. Nu blijkt dat juist dat boerenleven mogelijk verbonden is aan de ziekte van haar broer. “Het wringt aan alle kanten,” geeft ze toe. “Maar dat maakt het des te belangrijker om hierover te praten.”

Ondanks de zware boodschap blijft Willem hoopvol. Volgens Yvon is hij iemand met een grote levenslust. "Hij laat zich niet neerdrukken. Hij leeft nú, en dat doet hij voluit." De familie pakt die instelling met beide handen aan en richt zich op samenzijn, plezier en het koesteren van momenten.

Wat veel mensen niet weten, is dat Yvon voogd is van Willems kinderen. Dat maakt de situatie nog intenser. “Het maakt dat ik nóg meer voel wat er op het spel staat,” zegt ze. “Ik wil dat zijn kinderen later kunnen terugkijken op jaren vol liefde, warmte en herinneringen – niet op verlies.”

Yvon besluit haar verhaal met een krachtige boodschap over de waarde van familie. “Ons leven is veranderd, ja. Maar we zijn er nog. En zolang dat zo is, blijven we lachen, vieren en genieten.” De ziekte is een rauwe realiteit, maar binnen hun gezin blijft de onderlinge band sterker dan de angst.