Een wijs man zei ooit: in dit leven moeten we goed doen, wil het goede ons vinden, en het volgende verhaal is een perfecte illustratie van hoe waar dit gezegde is.
Buddy was een schattige hond die helaas een vreselijk lot tegemoet ging, hij werd geëuthanaseerd, Richard was een man die naar een asiel ging om een hond te vinden voor adoptie, en het lot besloot dat ze elkaars pad kruisten.
Het was toeval, maar Richard ontmoette Buddy een dag voordat hij werd ingeslapen, toen Richard hoorde wat er met de arme hond zou gebeuren, kon hij hem dat lot niet onder ogen laten zien en besloot hij Buddy te adopteren en hem een voor altijd thuis te geven , vol liefde en zorg.
De tijd verstreek en het duo had een geweldige vriendschap ontwikkeld, aangezien Richard een oorlogsveteraan in Vietnam was, had hij veel last van PTSS, maar Buddy bood hem rust en hij begon meer uit te gaan en meer te socializen.
Op een dag tijdens hun gebruikelijke spel, raakte Buddy gefixeerd op een zere plek die zijn beste vriend en eigenaar op zijn hoofd hadden, de hond stond erop er belang aan te hechten en de pijnlijke plek te blijven aanraken, en stopte niet met blaffen alsof hij probeerde Richard waarschuwen voor iets, gelukkig vertrouwde de man op het instinct van zijn harige vrienden en ging voor een controle.
Na het doktersonderzoek bleek de zweer een ernstige zaak te zijn, aangezien het een vorm van huidkanker was, maar het vroegtijdig vernemen van Richard onderging een operatie en alles is goed afgelopen.
Buddy betaalde zijn baasje terug, en redde zijn leven.
Het verbazingwekkende vredeseffect dat de hond had, maakte van hem een hulphond, omdat hij diabeet was, wordt Richard gewaarschuwd voor de suikerinname van Buddy, en de hond brengt ook tijd door in verpleeghuizen rond terminaal zieke patiënten, om plezier en rust te brengen in hun leven. laatste dagen.
Bedankt Buddy, je maakt veel mensen blij.
